Yeni Yıl (2020)

Herkese merhaba.
Yine yılın bu zamanına geldik ve bu sefer bu beni korkutuyor.
Nedenini tam olarak bilmiyorum ama evet, korkutuyor.
Sanırım yeni bir on yıla(?) girdiğimiz halde benim hala hayatımla ne yapacağımı bilmediğimden dolayı olabilir.

Bu sene doğru düzgün güncelleme yazıları bile yazmadan blogu ciddi bir sessizlik içinde bıraktım. Öncelikle bunun için üzgünüm.
Yıllar geçtikçe azalan blog yazısı sayısını görmek içimi acıttı.
"Ne ara ve nasıl bu hale geldim?" diye düşünmeme sebep oldu. Acınası.
Söylemek isterdim ki bu gelecek yıl devam etmeyecek, yüksek ihtimalle edecek. Ancak en azından ara sıra gelip bir şeyler yazmak istiyorum sanırım. Burayı bir kez daha uzun bir süre boş bırakmak kendimi çok kötü hissetmeme neden olacak.

Söylemeden geçemeyeceğim, bloglarını takip ettiğim herkesin yazısını bu yıl boyunca hep okudum. Ancak yorum yapacak gücü veya zamanı kendimde pek bulamadım.
Bunun için de üzgünüm. Keşke cesaretlendirebilecek veya sevindirebilecek birkaç bir şey yazabilseydim.. ;;

Yılımı güzelleştiren herkese çok çok teşekkür ediyorum, onlar sayesinde bir tık daha iyi bir yıl geçirdim!

Daha fazla uzatmadan iyi dileklerimi sunmak istiyorum.

Umarım 2020 hepimize iyi gelir ya da en kötü ihtimalle bu seneden bir tık daha iyi olur.
Bir şeylerin biraz bile iyi gitmesi insanı sevindiriyor.. gibi.

İçi boş bir söz gibi gelecek ama şuan zor gelse de bazı şeyler zaman ilerledikçe kolaylaşıyor. Bu yüzden sabır edin, bekleyin ve asla vazgeçmeyin!!
(bunları söylemek biraz utanmama sebep oldu haha..)
Kendinize çok iyi bakın, sizler önemli insanlarsınız!!
(bu kadar cringe söz yeter hnggh)

Mutlu Yıllar!!

ve seneye görüşürüz haha ;;

Güncelleme #15 | Bir miktar yaptığım şeyler ama yeterince yapmıyorum

(bu normalde "Yeni Yıl" yazısının bir parçasıydı ama konudan gittikçe saptığım için güncelleme yazısı olmasının daha doğru olacağını düşündüm, kopukluk varsa sebebi bu)
Herkese merhaba.

Zor bir yıldı.
Gerçekten zor.
Çok fazla şey ile aynı anda uğraşmak zorunda kaldım ve bu beni fazlasıyla yordu.
Bir kez daha kendimi yapmayı sevdiğim aktiviteleri yapamaz halde buldum, ancak geçen seferkilerden farklı olarak bu sefer yapmak zorundaydım. Sevdiğim aktiviteleri de sevmediklerimi de.. Çünkü artık benden beklenen buydu, gerçeklikten ne kadar kaçmak istesem de kaçamazdım. Kaçabileceğim yaşı çoktan geçmiştim.
Bu da beni ister istemez oldukça yıprattı, hala da yıpratıyor. Ama iyi olacağımı biliyorum, ya da en azından istersem iyi hissedebileceğimi.
Neyse ki, sıkıntılı kısmı atlatmış bulunmaktayım. Hala ana hedefime düzgün şekilde odaklanamıyorum ancak eskiye göre.. Daha iyi??
Ya da ben öyle olduğuna inanmak istiyorum.

Bu kadar negatiflikten sonra bu yıl olan iyi şeylerden konuşmak istiyorum.
Çok güzel insanlarla tanıştım ve arkadaş oldum. Uzun zamandır arkadaşım olan insanlarla olan bağlarımı daha da güçlendirdim. Eğlenceli/kaliteli vakit geçirdim. Daha küçük yaştaki benim hayal bile edemeyeceği kadar eğlenceli vakitler.. Asla bitmesini istemediğim ancak biten vakitler.

Piyanoda biraz daha ilerledim, hala istediğim yerde değilim ama yaklaşıyorum.. gibi..
Benim gibi kendinize karşı aşırı katı ve mükemmeliyetçiyseniz asla tatmin olamıyorsunuz. Kafanızda hep "Şuan ne yapıyorum? Yeterince iyi miyim? Hayır değilim." gibi düşünceler olabiliyor.
Bu düşünceler de birine sorup "Hayır, saçmalama geldiğin yer çok iyi!" veya "Gayet iyi gidiyorsun!" cevabını almadıkça dinmeyen şeyler. Yani en azından benim için.

Yıl içinde 3(4) farklı karakterin cosplayini yaptım ve rekorum şuanlık bu.
İki tanesi bir arkadaşım ile pair idi hatta. Hep yapmak istediğim bir şeydi ve sonunda yapabildiğim için mutluyum. Bundan sonraki hedefim sanırım daha büyük bir grup ile yapmak. (ve İzmir dışındaki bir etkinliğe katılmak.. lütfen.. deneyim etmek istiyorum..)

İlginç içerikler tükettim..
Tam anlamıyla ilginç..
Ayrıca bahsetmek isteyeceğim kadar ilginç sanırım.. Umarım bahsetmeyi unutmam.. Bahsetmeye vaktim olur umarım.. Haha..

Sanırım bu kadar..
Yazmak ve yapmak istediğim çok daha fazla şey var. Ancak hem vaktim yok, hem de düşündükçe düşünüyorum. Hafızamın aşırı kötüleşmeye başladığını da düşünürsek bu kadarı yeterli. (Son zamanlarda uyku düzenim çok kötü.. Bunun etkisi sanırım.)

Kendinize çok iyi bakın.
Bir sonraki güncelleme yazısı 2020'de olacak. Umarım daha ilginç şeyler söyleyebilirim.
Güle güle!!

(Ayrıca iki tane şarkı önerisi çünkü yes, bu yıl bu iki şarkı günümün gün yaptı. 1 2 )

Güncelleme - #14

Herkese merhaba.
Buraya yazmayalı çok uzun zaman oldu. Bu hem biraz normal olarak meşgul olmamdan kaynaklı hem de içimdeki yazma isteğinin gittikçe ölmesinden dolayı.
Uzun bir süredir yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyordum, birkaç ay önce bu durum tersine döndü ve ilginç bir şekilde hayatımda geçirdiğim en eğlenceli yaz tatillerinden birini geçirdim, ciddi anlamda eğlendiğimi, mutlu olduğumu ve hayattan zevk aldığımı fark ettim.
Ancak tabii ki her şeyin bir sonu olduğu gibi bunun da bir sonu vardı.
Yaz tatili bitti ve evet, soğuk havalar geldi.
Bu havaları aslında çok seviyorum.
Her ne kadar beni garip bir hale soksa da seviyorum.

Yaz tatili biter bitmez kendimi anlamsız bir boşlukta buldum ve bu boşluğu bir şekilde doldurmaya çabalıyorum. Ancak bu cidden zor.
Asla tamamen tatmin olamıyorum.
Bunu da hedeflerimin birbiri ardına dizilmiş küçük hedef toplarından oluşması ama o küçük hedef toplarının asla büyük bir hedefe ulaşmaması.
Evet, o büyük hedef yok.
Hayat amacım yok.

Varoluşsal sancılar da tam bu noktada başlıyor.
Zihnimi meşgul edemediğim her geçen dakika bu evrendeki varlığımı ve amacımı sorgularken buluyorum kendimi. Düşündükçe kendime verdiğim değer gittikçe düşüyor ve saçma düşünceler.
Kötü düşünceler.
Normalde sadece gerçekten üzgün olduğum düşünceleri dümdüz bir surat ile düşünebiliyor olmam içimdeki küçük bir kısmı endişelendiriyor. Ancak sadece o küçük kısım endişeleniyor.
Diğer yandan sadece kendime acıyorum ve bu acımanın bir an önce sona ermesini istiyorum.

Umarım normal yollardan bir şekilde erer ve tekrar azıcık da olsa zevk aldığım günlere dönebilirim. O günler cidden güzeldi ve kendime en çok değer verdiğim ve sevildiğimi hissettiğim günlerdi.

Boş boş konuştuğum için üzgünüm.
Ama ihtiyacım vardı.
Zor bir yıldı ve öyle olmaya devam ediyor. Bundan sonra da devam edecek, buna eminim.
Reşit yaşta olmak cidden korkunç..

Pekala, yazıyı sonlandırma vakti.
Umarım iyisinizdir, iyi değilseniz bile umarım iyi olursunuz. İyi olabileceğinize inanıyorum!
Kendinize çok iyi bakın.
Bir sonraki yazıda görüşmek üzere!!

14 Şubat (2019)

Herkese merhaba!
Umarım hepiniz iyisinizdir ve herhangi bir probleminiz yoktur. Ben iyi sayılır durumdayım son birkaç haftadır ufak tefek maceralar yaşadım ama kötü giden bir şey yok.

Öncelikle 2019'un ilk yazısının bu olmasından dolayı özür diliyorum. ;;
Şuan oynadığım ve burada da bahsetmek istediğim bir oyun var ancak henüz ikinci route'u ancak bitirmeye yaklaştım ve oyunda toplam 5 tane var.
Piyano derslerim ve sınav stresi, I-Chu hariç doğru düzgün oyun oynayamama sebep oluyor. (I-Chu'yu da ancak ara verdiğim zaman oynayabiliyorum haha ;;)

Tabii ki bu ve bunun gibi birçok sebep yüzünden saplığımı sürdürüyorum ve kararlı bir şekilde sürdürmeye de devam edeceğimi umuyorum.

Bu yıl da kendi sevdiklerimin/değer verdiğim insanların sevgililer gününü kutlama niyetindeyim. Ayrıca.. Bugün doğum günü olan benim de çok sevdiğim bir karakter var.
Hypnosis Mic'dan Amemura Ramuda!
Twitter fanart dolmuş durumda ve ben bundan aşırı derecede mutluyum. ; w;
Her neyse, bu yazıyı daha fazla uzatmanın anlamı yok.
Kendinize çok iyi bakın vee

Sevgililer gününüz kutlu olsun~! <3

Çok sevgili husbandom Airaelya'nın Ramuda çizimi!
Buradan twitter hesabına gidip ona sevgi yağdırabilirsiniz~!