Amayado Bus Stop | ''A Form of Happiness''

Herkese merhaba~!
Yakın bir zamanda oynamaya korktuğum Hello? Hell... o?'yu oynadım ve biraz ürkmek dışında zerre korkmadım. Durum böyle olunca, ''Hadi başka oyun oynayayım!'' diyerek tüm sonları almaktan vazgeçtim.
Amayado Bus Stop'ı da görünce bayağı ilgimi çekti ve başladım oyuna. Getireceği zorlukları bilmeden..
~

Amayado Bus Stop, -anladığım kadarıyla- Moonside tarafından yapılmış. Her zamanki gibi rpg maker korku oyunu.
Bol bol kovalacağınız ve bulmacaları çözmek için kafanızı çalıştırmanızı gerektirecek bir rpg maker korku oyunu.*titrer*
Konuya ve karakterlere geçelim bence.

Okulun arkasındaki dağ yolunda, Amayado adında 20 yıl önce artık kullanılmamaya başlanmış bir otobüs durağı vardır. Zorbalığa uğrayan kızımız Chitose, bu otobüs durağında gelmemesi gereken bir otobüsü bekleyen Kobato ile tanışır. Daha sonra olaylar olaylar~
(Bunun biraz öncesi de var ama asıl olay/konu bu.)


Karaktelere geçelim~

İlk olarak Furusato Chitose. Kısaca Chitose, sevimli mi sevimli olmasına karşın zorbalığa uğrayan kızımız. İnsan neden böyle sevimli bir varlığa zorbalık eder ki..
O kadar iyi kalpli bir varlık ki Chitose.. Karıncayı bile incitmez. (Fazla abarttım.)

(Seslendiren kişi, Kotori)

Geldik ikinci karaktere Suzunari Kobato. Kısaca Kobato.
Hakkında çok fazla şey bilmiyoruz ilk başta, daha sonradan öğreniyoruz daha fazla bilgiyi.
Ama spoiler olmadan söyleyebileceğim bir tek şey var. Chitose ile aynı yaşta ve çok az duygu belirtisi gösteren sevimli bir kız kendisi.

(Seslendiren kişi, Motoki Nako)

Ve Tachibana Akane.
Oyundaki en havalı oynanılabilir karakter olabilir. Akane, Chitose ve Kobato'dan bayağı büyük. (Yetişkin sayılır yani.)
Onunla okulda karşılaşıyoruz. Bize kardeşini aradığını söylüyor.
İlk başta pek sıcakkanlı davranmasa da sonradan çok hoş davranıyor.

(Seslendiren kişi, Hai)

~

Açık söylemek gerekirse oyun bayağı iyiydi. Özellikle de oyunun gerçek sonu, olması gerektiği gibiydi ve bayıldığım bir sondu. Onun dışında mutlu son ve kötü son var. Mutlu son sevdiğim türde bir son değil. Kötü son ise hakkında hiçbir fikrim olmadığı bir son. (Çünkü almak için oyunu tekrar oynamam gerek.)

Oyunun zorluğundan neden bu kadar yakındığıma gelirsek, çok fazla kez kovalanıyoruz. Bir de ben oynamaya başladığımda ne düzgün bir videosu vardı, ne de yönlendirme yazısı. Oyunu neredeyse kendi çabamla bitirdim. Bazı bulmacalar cidden zordu. Ama bulmacalardan çok kovalanma kısımları yordu beni. Kırık yön tuşumla beraber sinir krizi geçire geçire bitirdim.
(Bir de koşma tuşunu oyun söylemiyor -veya ben görmedim- bu yüzden on saat nerede bu koşma tuşu derken shift tuşu olduğunu kendim öğrendim.)

Son olarak evet oyunda az da olsa seslendirme var. Genelde bir şey bulduğunuzda konuşuyor karakterler. Chitose'nin sesi çok tatlı olmuş! Kobato ve Akane'nin ki de bayağı iyiydi.

Neyse efendim, bu kadar gevezelik yeter.
Oyunu buradan indirebilirsiniz. Ben oyunu neredeyse bitirdiğimde çıkan yönlendirme yazısı için ise buraya bakabilirsiniz. Yönlendirmeye bakmak istemeyenler için ise şöyle bir önerim var, etrafa iyi bakın ve çoook dikkatli olun.

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere.
Güle güle~