Bloga haftada 2 kez Danganronpa sağ olsun yazı geliyor, ancak bunları okumayan/okumak istemeyen insanlarda vardır. Hemde ruh hali güncellemesi yapmalıyım, 1 ay olmuş.
İlk olarak iyi olup olmadığım ile başlayalım.
Gayet iyiyim. Fazla aksiyon yaşamadım ancak iyi şeyler oluyor. Depresif olduğum anlar şimdilik çok çok az, sadece belirli anlarda yaptığım hareketler yüzünden kendimden iğreniyorum.
Holy takım ile yine benim resimli kulaktan kulağa demeyi tercih ettiğim challange'ı yapıyoruz. Bu sefer ilk resmi ben çizdim. Maalesef diğerlerine spoiler olmaması açısından herkes bitirene kadar koyamayacağım ancak bittiğinde twitter hesabıma mutlaka koyarım. Çünkü bu sefer neredeyse hiç çalışmadığım halde iyi bir iş çıkarttım sayılır.
Seviyeme göre gayet iyiydi??
Artık bir fanım var! Evet doğru duydunuz.
Bu sıcak yaz günlerinde beni bilgisayar başındayken koruyabilecek bir fan!
Mini-Fan!
İsmine gelirsek, pembe olduğu için arkadaşıma, "Pembe saçlı bir anime karakterinin ismini koyalım." dedim, o da "Madoka ( ͡° ω͡°)" dedi. Sonuç olarak adı Madoka oldu!
"Mahou Shoujo Mini-Fan, süper serinletici büyüsünü kullandı!"
Şu sıralar babam ile ara sıra Pokemon Go oynuyoruz, hatta bugün sonunda sahile gittik de 3-4 taneden fazla pokestop gördüm. Gym'de varmış, gözlerim yaşardı. (#TeamMystic)
Ama trajik bir an yaşadım çünkü Cubone'u elimden kaçırdım, yakalamayı çok istiyordum. Ancak kötü şansın yanında iyi şansımda vardı 206 CP'lık Eevee ve 215 CP'lik Parasect yakaladım.
Kendimi Eevee ile teselli ediyorum.. Evet..
Yakın zamanda Gaziemir'deki Optimum'a gitmeliyim sanırım, orada bayağı pokestop varmış babamın dediğine göre.
Bunların dışında Code Realize'da biraz ilerledim, Impey ve Lupin'in route'u kaldı sayılır. Lamento yazısı hala yazılmadı, ilerleme göremiyorum onda. Oyun hakkında sadece şikayet edeceğim için kalsa da olur ama şikayet etmezsem delireceğim için.. Belki bir gün insanlar.. Belki bir gün..
Ah, bu arada sonunda Pocket Mirror çıktı! 2 yıl kadar önce demo'su hakkında bir şeyler söylemiştim. SONUNDA çıktı. Oyunu biraz oynadım ancak bitiremedim, büyük ihtimalle spoiler da yedim ama o kadar spoilerdı ki anlayamadım bile. Umarım Code Realize bitince sıra ona da gelecek.
(Bu arada oyun tam istediğim gibi ilerledi oynadığım kadarıyla, zırt pırt jumpscare yoktu.)
 |
| Oyun görsel olarak bayağı güzel, onu söylemem gerekli. Açılış ekranını görünce bayağı "emeng tenrim" oldum. |
Re:Zero'ya başladım, bayağı hoşuma gitti. Severek izliyorum, ama bittikten sonra izlemem daha mantıklı olabilirmiş. Neyse, her hafta heyecan ile beklemek eğlenceli oluyor. (#ProtectRem)
Artık gün saymaya başladım, uzun zamandır yapmıyordum.
Bakıyordum izlediğim siteye, "Hmm, bu gelmiş tamam izleyeyim." modundaydım. Şimdi birçoğunun gününü beklemeye başladım.
"Ne alaka? Çok gereksiz." diyecekler için ise ben bunu nostaljik buluyorum. Anime izlemeye başlayalı 4 yıl oldu ve ben neredeyse 2 yıldır hiç gün takip etmiyordum. Çünkü eskiden izlerken aldığım zevki alamıyordum/heyecanlanamıyordum.
Şuan yerden yere vurabileceğim bir seri olan Kuroko no Basket'in ilk sezonunu izlerken o kadar heyecanlanıyordum ki bazen izleyeceğim diye uyuyamıyordum. Ao no Exorcist'i korkarım diye sonra izlediğimi hatırlıyorum, izlerken ne kadar heyecanlandığımı.
Death Note'u izlediğim dönem akşam 9'dan sonra bilgisayar yasağım vardı, ertesi gün okuldan geldikten sonra onu izlemek için can atıyordum.
Ya son 1-1,5 yıl içinde gelen -birkaçı hariç- animeler bu heyecanı veremiyordu, ya da ben bu heyecanı hissedemeyecek kadar bıkmıştım. Belki de büyümüş ve o heyecanı hissedemeyecek hale gelmiştim.
Neyse, yeterine uzun bir yazı oldu.
Anime konuları ile ilgili ayrı bir yazı yazacağım gibi gözüküyor..
Beni buraya kadar dinlediğiniz/okuduğunuz için teşekkür ederim. Bir sonraki yazıda görüşürüz, kendinize iyi bakın.
Artık gün saymaya başladım, uzun zamandır yapmıyordum.
Bakıyordum izlediğim siteye, "Hmm, bu gelmiş tamam izleyeyim." modundaydım. Şimdi birçoğunun gününü beklemeye başladım.
"Ne alaka? Çok gereksiz." diyecekler için ise ben bunu nostaljik buluyorum. Anime izlemeye başlayalı 4 yıl oldu ve ben neredeyse 2 yıldır hiç gün takip etmiyordum. Çünkü eskiden izlerken aldığım zevki alamıyordum/heyecanlanamıyordum.
Şuan yerden yere vurabileceğim bir seri olan Kuroko no Basket'in ilk sezonunu izlerken o kadar heyecanlanıyordum ki bazen izleyeceğim diye uyuyamıyordum. Ao no Exorcist'i korkarım diye sonra izlediğimi hatırlıyorum, izlerken ne kadar heyecanlandığımı.
Death Note'u izlediğim dönem akşam 9'dan sonra bilgisayar yasağım vardı, ertesi gün okuldan geldikten sonra onu izlemek için can atıyordum.
Ya son 1-1,5 yıl içinde gelen -birkaçı hariç- animeler bu heyecanı veremiyordu, ya da ben bu heyecanı hissedemeyecek kadar bıkmıştım. Belki de büyümüş ve o heyecanı hissedemeyecek hale gelmiştim.
Neyse, yeterine uzun bir yazı oldu.
Anime konuları ile ilgili ayrı bir yazı yazacağım gibi gözüküyor..
Beni buraya kadar dinlediğiniz/okuduğunuz için teşekkür ederim. Bir sonraki yazıda görüşürüz, kendinize iyi bakın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder